Besef?!

Ha allemaal, 

De titel van deze nieuwe blog is 'besef'.. Ik probeer altijd een titel te bedenken waar ik over schrijf en denk dat dit woord wel past bij wat ik dit keer wil gaan schrijven. 
Besef is iets raars, soms besef je waar je bent en wat voor impact dit heeft en soms ben je dit ook gewoon kwijt, dan moet je het opnieuw gaan zien en beseffen. Het klinkt een beetje vaag misschien en ik zal het proberen uit te leggen.. 
Inmiddels ben ik bijna 4 maanden (!) van huis, en komen de laatste weken langzaam in zicht.. Een rare gewaarwording! Het leven wat je leeft wordt 'normaal' en het werk wat je doet gaat meer vanzelf, en je ontwikkelt een bepaald leefpatroon. 
Ik weet nog toen ik net hier was hoe enthousiast ik was (en ben, begrijp me niet verkeerd!) en hoe overweldigend alles weer was en dat is nu in rustiger vaarwater en is vanzelfsprekend geworden.. Het werken met de patiënten voelt normaal en de verhalen achter de patiënten en het zien van de extreme ziektebeelden maak je jezelf op een bepaalde manier ook eigen. Maar door deze dingen raak je soms het besef een beetje kwijt en dat zag ik deze week in toen we hoorden  dat er een aantal patiënten zijn waarbij de genezing nog niet vanzelf gaat en er zorgen zijn.. Dan zie je weer even hoe kwetsbaar het ook is en we toch echt wel hopen dat dit veranderd omdat we in dit land naar het eind van fieldservice gaan en er wel mensen moeten zijn om de zorg over te nemen. Wat een gave en grote organisatie is Mercy Ships eigenlijk, dat we voor zoveel patiënten een verschil mogen maken en we dit met een team doen die overal vandaan komt en samen er het beste van moeten maken. Hoe moeilijk het soms ook kan zijn als de uitslag van een operatie minder goed is dan gedacht, toch heb je iets mogen betekenen en hebben we een stukje hoop mogen geven. Maar ook zoveel operaties die super goed gegaan zijn, en dan ben ik dankbaar voor elke patiënt. En dan niet te vergeten alle mensen hier boord die op welke manier dan ook bijdragen aan de organisatie, dat is toch bijzonder! Dus ja, dan zie ik de community, het leven hier aan boord met zoveel verschillende mensen en de patiënten en besef ik weer waarom ik hier ben en dat het goed is om hier te zijn! 

De afgelopen 2 weken heb ik vooral gewerkt op de Women's Health afdeling, dat zijn vrouwen met een fistula (van blaas/urethra naar vagina of rectum) door een bevalling die veel te lang heeft geduurd. Soms is dit een bevalling van dagen en wordt het kindje uiteindelijk niet levend geboren. Doordat het kindje vastzit in het geboortekanaal komt er veel druk op bepaalde punten wat uiteindelijk ervoor zorgt dat het kapot gaat, en er dus een fistel is ontstaan. De vrouwen lekken hierdoor continue urine (en soms ook ontlasting) en worden vaak verstoten door hun man/familie omdat ze altijd ruiken naar urine. Hier herstellen we de fistula met een operatie en hopen we dat zij niet meer lekken en weer terug kunnen naar hun oude 'normale' leven. 
Een andere groep vrouwen zijn de gynaecologische ziektebeelden zoals verzakkingen en verwijderen van baarmoeders.  
Hieronder een filmpje van het Women's Health programma hier op het schip. 

Deze weken ben ik ook ingewerkt als charge nurse en heb ik een aantal diensten gehad. Als je in charge ben coördineer je de dienst en zorg je dat alles geregeld wordt. Nieuwe opnames uitwerken en zorgen dat ze in het juiste bed komen, dossiers controleren van patiënten die terugkomen van OK en zorgen dat alle post-ok orders uitgewerkt zijn en dit zelf ook verwerken in de computer, het lopen van de artsenvisite en dit uitwerken, maken van de werkbriefjes voor de volgende dienst etc. Het is een overkoepelende functie waarbij je niet direct patiëntencontact hebt, erg leuk om te doen omdat ik wel van regelen houdt :). 

Het leven aan boord gaat gewoon verder dus de nodige uitstapjes gehad, en soms is het gewoon lekker een avondje 'bankhangen' :). We hebben allerlei 1 April grappen moeten doorstaan (en zelf uitgevoerd!) en helaas ook weer moeten afscheid nemen. 
We leven hier ook naar Pasen toe en er staat heel wat gepland met als hoogtepunt denk ik wel de Sunrise service (dienst) op zondagmorgen om 6:30 uur buiten op het deck. 
Zal hieronder even wat leuke/mooie foto's plaatsen van de laatste weken (klik de foto's aan om ze groter te bekijken!)
Wel zijn er op het moment wat zorgen om het water aan boord, een terugkerend probleem de laatste weken omdat er in de stad zelf ook te weinig water is. Op dit moment is ons waterlevel te laag waardoor we nu niet meer mogen wassen, en we bijvoorbeeld eten met wegwerpbestek en borden om de afwas te minimaliseren. Dan zie je wel weer even hoe afhankelijk je bent en hopelijk kan het komende week hersteld worden.. Want ja, toch wel fijn om schone onderbroeken in de kast te hebben :). 

Ik ga het hier weer bij laten want ongemerkt wordt het best wel weer een verhaal! 
Bedankt voor de reacties, doet me echt goed (Tja, 4 maanden weg is niet niks :) ). 

Hopelijk tot de volgende blog en een goed Paasweekend!