De laatste week.. Terugblik!

Ha allemaal! 

Eindelijk weer een nieuwe blog.. En dit keer is het ook de laatste blog! Wat is dat gek zeg, want daarmee is ook de laatste week aangebroken hier op het schip. De tijd lijkt voorbij gevlogen en kan haast niet voorstellen dat ik hier bijna 5 maanden ben geweest! 
Ik wil jullie voor een laatste keer meenemen in het leven hier op het schip en het werk van Mercy Ships. Ik had vast nog veel meer kunnen schrijven want er is genoeg te vertellen, alleen al denkend aan al de verschillende banen hier aan boord.. Dus altijd een reden om zelf is na te denken of je misschien iets zou kunnen betekenen hier op het schip ;). 
De foto's hieronder zijn van Koningsdag, we waren uitgenodigd door het consulaat wat hun uiterste best had gedaan om er een 'Hollands' feestje van te maken.. 

Ik zag dat het ook alweer even geleden was dat ik een blog geschreven had.. De weken zijn voorbij gevolgen! De laatste 2 weken heb ik fulltime in outpatients gewerkt waarmee ik het werk op de afdeling heb afgesloten. Als ik terugdenk aan de afgelopen maanden was ik dit keer een beetje onrustig in het werk, ik heb niet echt een vaste afdeling gehad want zelfs toen ik die had werkte ik regelmatig op een andere afdeling. Het is niet erg, want zo heb ik juist alle verschillende specialismen gezien.. Daardoor kwam ik er ook achter dat ik het werk in outpatients wel erg leuk vond en het beter mij me paste dan het werk op de afdeling. Het is leuk om zoveel verschillende patiënten op een dag te zien en de vooruitgang te zien als ze de volgende keer weer terugkomen.. Het is anders werken dan op de afdeling, het zijn korte contacten en doorwerken omdat je aan het eind van de dag wel alle patiënten gezien wil hebben. De afgelopen 2,5 maand hebben wij in totaal rond de 2100 patiënten gezien.. Met een gemiddelde tussen de 30 en 50 patiënten per dag. We gaan nu naar het einde toe van ons werk hier in Guinee dus dat betekent dat we uiteindelijk alle patiënten ontslagen moeten hebben wat dus wel een uitdaging is. Soms wil je patiënten toch nog een keer zien om er zeker van te zijn dat het echt goed gaat. De afgelopen dagen ontslagen we gemiddeld 20 patiënten per dag, dus dat is erg fijn! Als er nog wel patiënten overblijven waarbij wonden nog niet zijn genezen, of andere problemen, wordt er gezocht naar een ziekenhuis in de buurt en verwijzen we hen door zodat de behandeling toch door kan gaan. 

Afgelopen week hebben we zelfs nog een stukje gevaren :).. Heel klein stukje! Er moest schoongemaakt worden in de haven dus zijn we voor 4 dagen verplaatst naar een stuk verderop aan de kade en zijn we dinsdagmiddag weer teruggevaren. Het klinkt zo makkelijk, maar het heeft een hoop werk gekost voor veel verschillende departments. Er moest veel geregeld en voorbereid worden en voor ons in de tent op de dock was het ook niet heel handig.. Je loopt niet even zo naar binnen als je iets van het schip nodig hebt! Maar gelukkig is alles goed verlopen en waren we dinsdag op tijd binnen voordat het schip ging varen :).  

Ja, dan zit het er bijna op en vlieg ik donderdagavond weer naar huis! Op dit moment voelt het raar en lijkt het alsof ik nog niet wegga, en zou ik gerust ook langer kunnen blijven.. Het is altijd dubbel, je wilt geen afscheid nemen maar om jullie thuis weer te zien is ook wel fijn! Soms probeer ik voor mezelf duidelijk te krijgen waarom het fijn is om hier te zijn.. Ik denk dat het te maken heeft met de community en het leven met elkaar, je leeft dicht op elkaar maar dat bindt ook juist en ik heb het nodig die gezelligheid om me heen. Als je wil kan je heerlijk alleen zitten boven op het deck maar er is ook altijd wel iemand waarmee je kunt kletsen. Het is een klein dorpje, en ik merk ook nu ik er langer ben dat je steeds meer mensen gaat kennen en het echt je thuis wordt. 
Het is mooi om met elkaar voor hetzelfde doel te werken en als je je realiseert dat iedereen hier vrijwillig is en iedereen volle weken werkt is dat toch wel heel bijzonder eigenlijk! Dat laat ook zien dat geld vooral een hulpmiddel is en het uiteindelijk niet je geluk hoeft te bepalen. Je leert accepteren en creatief omgaan met dingen die net iets anders lopen dan verwacht (het blijft Afrika!). Het komt zoals het komt en het is de uitdaging om daar mee te dealen en merk dat ik daardoor echt veel makkelijker/flexibeler geworden ben dan ik al was. Het is een goede vibe hier op het schip en prettig om daar in te leven en ook het geloof speelt daarin een rol en fijn om met elkaar te delen. 
Ik heb genoten van alle mensen die ik heb ontmoet, het leven hier, het werk en de patiënten.. Ook om weer een periode in een ander land te wonen en de gewoontes te gaan ervaren is bijzonder om mee te maken.. En frustreert soms ook omdat er zulke grote verschillen zijn met de westerse wereld dat je soms niet begrijpt waarom het niet veranderd of kan veranderen.. Hoe kan het dat sommige mensen zo leven en toch gelukkig zijn? Misschien is ons beeld van geluk soms toch anders dan hier, ze weten niet anders! Het is goed om een andere cultuur te zien, een andere levensstandaard en bepaalt je bij de waarden van het leven. Raadt het iedereen aan om eens iets verder te kijken dan de eigen vertrouwde grenzen ;). 

Ik ga deze blog afsluiten..
Bedankt allemaal voor het meelezen, meeleven en het geven van reacties. Dat is zo leuk om te merken en moedigt ook aan om te schrijven! Ik hoop dat ik jullie zo een beetje mee heb kunnen nemen in het leven hier.. 
Bedankt voor alle giften, mede door jullie heb ik dit mogen doen en hebben we ook hier in Guinea weer mensen een nieuw leven mogen geven, nieuwe hoop!