On the road!

Ha allemaal,

On the road.. de titel zegt het al! Ik ga jullie dit keer iets vertellen over het weekend dat ik van het schip ben geweest.. Een belevenis op zich en super leuk om echt even 'in' Afrika te zijn!
Eens in de 8 weken is er ship holiday en dat betekent een dag langer weekend! Van te voren heb ik vrij gevraagd zodat we zeker wisten dat we het weekend konden gaan plannen. 
We zijn naar Kindia geweest, zo'n 4 uur rijden vanaf Conakry en wat hoger in het land.  
Eenmaal de stad uit zie je bergen en super mooie, groene natuur! We hadden een auto gehuurd en konden daardoor zelf rijden, dat was fijn! Officieel schijn je een internationaal rijbewijs nodig te hebben om in Guinee te mogen rijden maar die had ik niet. We hebben het erop gewaagd en gelukkig hebben we geen problemen gehad bij de controleposten en mochten we doorrijden zonder papieren te laten zien. Het was een hele uitdaging om te rijden, maar super leuk om te doen! Had het ook wel gemist om gewoon even lekker zelf te rijden. Buiten Conakry zijn de wegen iets minder goed helaas dus was het wel echt heel goed opletten want vanuit het niets waren er zomaar kuilen in de weg of grote hobbels die je moest zien te ontwijken. Dus van links naar rechts en soms door de berm, het kan allemaal. Maar je bent niet de enige op de weg dus was het goed opletten als je naar de andere kant van de weg ging, ook omdat andere auto's je ook gewoon rechts inhalen als dat makkelijker is. 
We wilden graag langs het agriculture project van Mercy Ships in Kindia nu we toch daar in de buurt waren. Dit is een project waarbij landbouw wordt opgezet samen met behulp van lokale mensen en hier fruit, groente etc. wordt verbouwd. Leuk om even te zien hoe het in zijn werk gaat! Er is zelfs een heel stuk grond voor het verbouwen van ananassen, en lekker dat ze zijn! We hebben er een paar meegekregen, de echte baronananas. 
De weg om er te komen was iets minder fijn, met een goede jeep kom je er wel maar onze auto was er niet zo tegen bestand :) Deze was vrij laag en vooral op de binnenlandwegen heel veel kuilen, stenen en los zand wat dus niet zo fijn was.. Hoe vaak we de onderkant geraakt hebben weet ik niet maar het was een wonder dat alle bumpers er niet aflagen toen we terugkwamen! 
Het leuke van zo'n trip is wel dat je echt in Afrika bent en genoegen moet nemen met alles wat je tegenkomt. Zoals toiletteren in een gat in de grond, nooit gedacht dat ik dat nog is zou doen.. We verbleven dit weekend bij een Nederlandse vrouw die een school heeft opgezet in Kindia, fijn dat zij haar huis heeft opengesteld voor ons! Groot huis, maar wel op z'n Afrikaans ;).. Zo was er de meeste tijd geen stroom, geen airco, wassen met kommetjes ipv de douche en de toilet flushen was ook wel een uitdaging. En met 's nachts 31 graden in de slaapkamer waardeer ik toch het schip best wel :). 
We hebben heerlijk van de natuur genoten en zijn ook bij een mooie waterval geweest waar we uiteraard gelijk maar even onze haren hebben gewassen. 
De terugweg verliep met enige vertraging.. Aangezien onze auto al een hoop te verduren had gehad viel het ons nog alles mee maar helaas ging het toch mis. Toen er toch wel een raar luchtje was en daarna zelfs rook onder de motorkap vandaan kwam leek het ons goed om te stoppen.. Toch wel even spannend om dan de motorkap open te doen :) Gelukkig stopte er een man die wel iemand wist die ons kon helpen dus dat was heel fijn! Het bleek dat de V-snaar kapot was, doormidden, helaas! We waren blij dat we op een weg gestrand zijn met wat bomen zodat we in ieder geval in de schaduw konden zitten want uiteindelijk heeft het 3,5 uur geduurd voordat we weer verder konden.. Maar ach, wat is een rit in Afrika zonder langs de weg gestaan te hebben?! We hebben genoten van ons weekend weg! Hieronder nog wat foto's :) (Beetje veel misschien, maar juist wel leuk denk ik!)

Het werk gaat daarnaast natuurlijk ook gewoon door! :) De afgelopen weken heb ik steeds op een andere zaal gewerkt, wat eigenlijk ook wel heel leuk was! Soms merk ik dat ik wat meer uitdaging zoek in mijn werk dan dat ik op mijn zaal kan vinden, medisch gezien is dat niet heel ingewikkeld (de algemene chirurgie) en aangezien je ook zelf je visite met de dokters niet loop mis je soms wel even het verantwoordelijkheidsgevoel. Op de zaal met de aangezichtschirurgie werken vooral ICU verpleegkundigen omdat de zorg daar complexer is en er 3 IC plekken zijn voor als dit nodig is. Ik heb daar nu een aantal keer gewerkt en eigenlijk was dat heel leuk, meer taken om te doen zoals uitgebreide wondzorg, sondevoeding etc. De teamleiders weten dit ook en houden er rekening mee als er iemand naar een andere afdeling moet dat ik het niet erg vind om daar te werken. 
Ik zorg ook nog steeds voor kinderen, en het wordt al wat natuurlijker om te doen. Al moest ik vandaag wondzorg doen bij een klein meisje die dat niet zo leuk vond en vervolgens alleen maar hard kon huilen, wel een uitdaging om het dan toch klaar te krijgen. 
Eind maart wordt er gestart met de VVF vrouwen, de fistula en ik zal daar ook getraind gaan worden om als chargenurse te werken. Dat betekent dat je de coördinatie hebt over de dag/avond, visite loopt met de dokters, orders schrijven voor de verpleegkundigen, beddenplanning en alle andere dingen die geregeld moeten worden. Leuk om deze uitdaging erbij te krijgen! 
Halverwege maart ga ik ook nog 2 weken bij outpatiënts werken, dit is buiten op de dock in de tent waar patiënten terugkomen voor hun vervolgafspraken nadat ze ontslagen zijn uit het ziekenhuis. Je ziet zelf je patiënten waarbij je wondzorg moet doen, bloed moet afnemen, hechtingen moet verwijderen of andere dingen die geregeld moeten worden. Lijkt me erg leuk om dit te doen, meer als een consult waarbij je wel verpleegtechnische handelingen hebt. 
Op de foto's hieronder patiënten waar ik voor heb mogen zorgen. De jongen links op de foto was heel goed in handwerken en maakte maar al te graag een armbandje voor je :). (aangezichtschirurgie en plastische chirurgie)

Er zijn inmiddels ook een aantal mensen weggegaan op het schip, dat is altijd jammer! Je leeft hier zo intens met elkaar dat het bij elk afscheid moeilijk is. Ik ben blij met de mensen om me heen waar je op terug kunt vallen, ook juist omdat iedereen weet hoe het is. En soms is het ook niet erg als je een dag wat minder gezellig bent, hebben jullie vast ook wel eens;)!
Ik geniet van het communityleven, alle mensen hier.. De gezelligheid tijdens de maaltijden of gewoon lekker kletsen in midships 's avonds! Het is een klein wereldje en het wordt snel vertrouwd.. Ik laat zelfs m'n grijze haren (Ja, ik wordt oud) eruit trekken door anderen als zij ze zien, toch wel fijn zo'n vertrouwd sfeertje ;)..  
Vorige week heb ik ook nog bloed mogen geven, we hebben hier een 'lopende' bloedbank. Als je aan boord komt kun je aangeven of je dit wilt en zo ja, wordt je getest. Ik had vanuit NL in januari weer bloed mogen geven dus het kwam goed uit dat ik nu hier kan geven en werd vorige week opgeroepen. Er is geen grote voorraad maar als er bloed nodig is worden er crewmembers opgeroepen om te geven, mijn bloed is een paar uur later op de OK al gebruikt bij een patiënt dus dat is dan wel heel leuk om te horen! 

Het is dit keer wel een lang verhaal geworden.. Maar hopelijk niet tot vervelens toe :) 
Ik blijf het zelf ook echt leuk vinden om dit allemaal op papier te zetten!